استخراج اتریوم با گوشی : خداحافظ ماینینگ، سلام استیکینگ!
همانطور که در خلاصه اشاره شد، دیگر امکان استخراج اتریوم با گوشی یا هر سختافزار دیگری به شیوه سنتی وجود ندارد. این تغییر بزرگ در سپتامبر ۲۰۲۲ با بهروزرسانی مرج (The Merge) رخ داد و نقطه عطفی در تاریخ اتریوم و دنیای ارزهای دیجیتال به شمار میرود. در واقع، اتریوم از یک سیستم اثبات کار (PoW) که مبتنی بر استخراج بود، به سیستم اثبات سهام (PoS) که بر مبنای استیکینگ است، تغییر مکانیزم داد.
چرا استخراج اتریوم متوقف شد؟
در سیستم اثبات کار (PoW)، ماینرها با استفاده از قدرت پردازشی سختافزارهای خود (مانند کارت گرافیک یا دستگاههای ASIC) به حل مسائل پیچیده ریاضی میپرداختند تا تراکنشها را در شبکه اتریوم تایید و بلاکهای جدید را ایجاد کنند. در ازای این کار، پاداشی به صورت اتریوم جدید دریافت میکردند. این فرآیند، همان استخراج (Mining) نامیده میشد.
اما سیستم PoW مشکلاتی داشت، از جمله:
- مصرف انرژی بسیار بالا: استخراج اتریوم با PoW انرژی برق زیادی مصرف میکرد که هم از نظر اقتصادی برای ماینرها و هم از نظر زیستمحیطی مسئلهساز بود.
- تمرکز قدرت: به مرور زمان، استخراج به سمت فارمهای بزرگ با سختافزارهای تخصصی متمرکز شد و امکان رقابت برای ماینرهای کوچک و خانگی کاهش یافت.
- مقیاسپذیری پایین: سیستم PoW در مقیاس بزرگ با مشکلاتی روبرو بود و سرعت پردازش تراکنشها محدود بود.
به همین دلایل، توسعهدهندگان اتریوم تصمیم گرفتند تا به سیستم اثبات سهام (PoS) مهاجرت کنند. در سیستم PoS، دیگر نیازی به قدرت پردازشی برای تایید تراکنشها نیست. به جای ماینرها، اعتبارسنجها (Validators) نقش اصلی را ایفا میکنند.
استیکینگ اتریوم: روش جدید مشارکت در شبکه
در سیستم اثبات سهام (PoS)، به جای استخراج، فرآیند استیکینگ (Staking) جایگزین شده است. استیکینگ به زبان ساده، به معنی قفل کردن یا سپردهگذاری مقدار مشخصی از ارز دیجیتال (در اینجا اتریوم) برای کمک به عملکرد شبکه و کسب پاداش است.
چگونه استیکینگ اتریوم کار میکند؟
- تبدیل شدن به اعتبارسنج: برای تبدیل شدن به یک اعتبارسنج کامل در شبکه اتریوم، شما نیاز به استیک کردن ۳۲ اتریوم دارید. این مقدار اتریوم به عنوان وثیقه در شبکه قفل میشود.
- اعتبارسنجی تراکنشها: اعتبارسنجها وظیفه دارند تراکنشهای جدید را در شبکه اتریوم بررسی و تایید کنند و بلاکهای جدید را پیشنهاد دهند.
- کسب پاداش: در ازای مشارکت در امنیت شبکه و اعتبارسنجی تراکنشها، اعتبارسنجها پاداش دریافت میکنند. این پاداش به صورت اتریوم جدید است و به نسبت میزان اتریوم استیک شده و مدت زمان مشارکت آنها در شبکه محاسبه میشود.
- خروج از استیکینگ: اعتبارسنجها میتوانند در صورت تمایل، از فرآیند استیکینگ خارج شوند و اتریومهای استیک شده خود را پس بگیرند (البته با رعایت شرایط و زمانبندی مشخص شده).
روشهای استیکینگ اتریوم:
- استیکینگ انفرادی (Solo Staking): در این روش، شما به صورت مستقیم ۳۲ اتریوم را استیک میکنید و مسئولیت کامل مدیریت نود اعتبارسنجی را بر عهده میگیرید. این روش سودآوری بیشتری دارد اما نیاز به دانش فنی و سرمایه اولیه بالاتری دارد.
- استیکینگ تجمیعی (Pooled Staking): اگر ۳۲ اتریوم ندارید، میتوانید از طریق پلتفرمهای استیکینگ تجمیعی (مانند Lido، Rocket Pool، StakeWise) با مقدار کمتری اتریوم (حتی کمتر از ۱ اتریوم) در استیکینگ شرکت کنید. این پلتفرمها اتریومهای کاربران مختلف را جمعآوری کرده و به صورت گروهی استیک میکنند و پاداشها را بین آنها تقسیم میکنند.
- استیکینگ صرافی (Exchange Staking): برخی از صرافیهای ارز دیجیتال امکان استیکینگ اتریوم را برای کاربران خود فراهم کردهاند. این روش سادهترین راه برای استیکینگ است اما ممکن است کارمزد بیشتری داشته باشد و کنترل کمتری بر داراییهای خود داشته باشید.
مزایا و معایب مکانیسمهای اجماع PoW و PoS
اثبات کار (PoW)
مزایا:
- امنیت بالا در برابر حملات: PoW به دلیل نیاز به صرف انرژی محاسباتی بسیار زیاد، در برابر حملات ۵۱% و سایر حملات مقاومتر است.
- اثباتشده و جاافتاده: PoW یک مکانیسم اجماع قدیمی و امتحانشده است و برای ارزهای دیجیتال بزرگی مانند بیتکوین سالها به خوبی کار کرده است.
- غیرمتمرکز بودن (در تئوری): در تئوری، هر کسی با داشتن سختافزار مناسب میتواند در استخراج شرکت کند و شبکه را غیرمتمرکز نگه دارد.
معایب:
- مصرف انرژی بسیار زیاد: همانطور که اشاره شد، مصرف انرژی PoW بسیار بالا است و نگرانیهای زیستمحیطی ایجاد میکند.
- مقیاسپذیری پایین: PoW به دلیل محدودیتهای ذاتی، در مقیاس بزرگ با مشکلاتی روبرو است و سرعت تراکنشها محدود است.
- تمرکز استخراج: به مرور زمان، استخراج به سمت فارمهای بزرگ و تخصصی متمرکز شده و غیرمتمرکز بودن آن در عمل کاهش یافته است.
اثبات سهام (PoS)
مزایا:
- مصرف انرژی بسیار پایین: PoS در مقایسه با PoW، مصرف انرژی بسیار کمتری دارد و از نظر زیستمحیطی پایدارتر است.
- مقیاسپذیری بالاتر: PoS امکان پردازش تعداد بیشتری تراکنش در ثانیه را فراهم میکند و مقیاسپذیری شبکه را بهبود میبخشد.
- امنیت بالا (به روشی متفاوت): PoS امنیت شبکه را از طریق قفل شدن مقدار زیادی ارز دیجیتال (استیکینگ) تامین میکند و حملات را پرهزینه و غیرجذاب میکند.
- مشارکت آسانتر (با استیکینگ تجمیعی): با وجود استیکینگ تجمیعی، کاربران با سرمایه کم نیز میتوانند در امنیت شبکه مشارکت کرده و پاداش کسب کنند.
معایب:
- نیاز به سرمایه اولیه (برای استیکینگ انفرادی): برای استیکینگ انفرادی و تبدیل شدن به اعتبارسنج کامل، نیاز به ۳۲ اتریوم است که سرمایه قابل توجهی است.
- نگرانیهای تمرکز سهام: در سیستم PoS، افرادی که مقدار بیشتری اتریوم استیک کردهاند، قدرت بیشتری در شبکه دارند و نگرانیهایی در مورد تمرکز سهام وجود دارد.
- پیچیدگیهای فنی (برای پیادهسازی و ارتقاء): انتقال از PoW به PoS و توسعه سیستم PoS پیچیدگیهای فنی خاص خود را دارد.
- اثبات نشده به اندازه PoW: PoS یک مکانیسم اجماع نسبتاً جدیدتر است و هنوز به اندازه PoW در بلندمدت امتحان نشده است (اگرچه اتریوم با موفقیت به PoS منتقل شده است).
آلتکوینهای قابل استخراج: جایگزینهای اتریوم
با توقف استخراج اتریوم، اگر همچنان به استخراج ارزهای دیجیتال علاقهمند هستید، میتوانید به استخراج آلتکوینهای دیگر فکر کنید. آلتکوین (Altcoin) به ارزهای دیجیتال غیر از بیتکوین اطلاق میشود. برخی از آلتکوینهای محبوب که همچنان با الگوریتم اثبات کار (PoW) کار میکنند و قابل استخراج هستند عبارتند از:
- اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic – ETC): اتریوم کلاسیک، شاخه اصلی اتریوم است که پس از هارد فورک معروف اتریوم (به دلیل هک دائو) به وجود آمد. اتریوم کلاسیک همچنان از الگوریتم PoW استفاده میکند و قابل استخراج است.
- زیکش (Zcash – ZEC): زیکش یک ارز دیجیتال با تمرکز بر حفظ حریم خصوصی است که از الگوریتم PoW استفاده میکند و قابل استخراج است. زیکش بر روی ارائه تراکنشهای ناشناس و حفظ حریم خصوصی کاربران تمرکز دارد.
- ریون کوین (Ravencoin – RVN): ریون کوین یک ارز دیجیتال دیگر با الگوریتم PoW است که برای انتقال داراییها و توکنها طراحی شده است. ریون کوین به دلیل مقاومت در برابر ASIC و تمرکز بر غیرمتمرکز بودن، بین ماینرهای خانگی محبوبیت دارد.
- داجکوین (Dogecoin – DOGE) و لایتکوین (Litecoin – LTC): این دو ارز دیجیتال قدیمیتر نیز همچنان از الگوریتم PoW استفاده میکنند و قابل استخراج هستند. داجکوین و لایتکوین اغلب به صورت مشترک استخراج میشوند (Merged Mining).
مقایسه آلتکوینها با اتریوم برای استخراج:
- سودآوری: سودآوری استخراج آلتکوینها به عوامل مختلفی مانند قیمت ارز، سختی شبکه، هزینه برق و قدرت سختافزار شما بستگی دارد. سودآوری استخراج آلتکوینها معمولاً کمتر از سودآوری استخراج اتریوم در دوران PoW بود.
- سختی شبکه: سختی شبکه استخراج آلتکوینها معمولاً کمتر از اتریوم است، به این معنی که رقابت برای استخراج بلاکها کمتر است.
- سختافزار مورد نیاز: برای استخراج برخی از آلتکوینها (مانند اتریوم کلاسیک و ریون کوین) میتوانید از کارتهای گرافیک (GPU) استفاده کنید. برای برخی دیگر (مانند زیکش) ممکن است دستگاههای ASIC تخصصی نیز وجود داشته باشد.
- ریسک و نوسانات: بازار آلتکوینها معمولاً نوسانات بیشتری نسبت به اتریوم دارد و سرمایهگذاری در آنها ریسک بیشتری دارد.
استخراج با گوشی موبایل: آیا هنوز هم ممکن است؟
همانطور که در خلاصه اشاره شد، استخراج ارزهای دیجیتال با گوشی موبایل از نظر فنی ممکن بود اما به هیچ وجه توصیه نمیشد و اکنون با تغییر اتریوم به PoS، استخراج اتریوم با گوشی کاملاً غیرممکن است.
دلایل غیر سودآور بودن استخراج با گوشی:
- محدودیتهای سختافزاری: گوشیهای موبایل قدرت پردازشی بسیار کمتری نسبت به کارتهای گرافیک یا دستگاههای ASIC دارند.
- بازدهی پایین: به دلیل قدرت پردازشی پایین، بازدهی استخراج با گوشی بسیار ناچیز است و حتی هزینه برق (اگر گوشی مصرف برق زیادی داشته باشد) را هم پوشش نمیدهد.
- گرمای بیش از حد و آسیب به دستگاه: استخراج با گوشی باعث میشود دستگاه به شدت گرم شود و در بلندمدت ممکن است به قطعات داخلی آسیب برساند و عمر دستگاه را کاهش دهد.
- مصرف باتری: فرآیند استخراج باتری گوشی را به سرعت تخلیه میکند و نیاز به شارژ مداوم دارد.
نتیجهگیری:
استخراج اتریوم با گوشی دیگر امکانپذیر نیست و استخراج ارزهای دیجیتال با گوشی به طور کلی غیرسودآور و غیرعملی است. اگر به دنبال کسب درآمد از طریق ارزهای دیجیتال هستید، روشهای بهتری مانند استیکینگ اتریوم (یا سایر ارزهای PoS)، معاملهگری، یا سرمایهگذاری بلندمدت وجود دارد. اگر همچنان به استخراج علاقهمند هستید، میتوانید به استخراج آلتکوینهای قابل استخراج با استفاده از سختافزارهای مناسب (کارت گرافیک یا ASIC) فکر کنید، اما قبل از هر اقدامی، حتماً تحقیق کافی انجام دهید و سودآوری و ریسکهای آن را به دقت بررسی کنید.
پرسشهای متداول در مورد استخراج ارزهای دیجیتال
چه زمانی استخراج ارز دیجیتال سودآور است؟
سودآوری استخراج ارز دیجیتال به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله:
- قیمت ارز دیجیتال: افزایش قیمت ارز دیجیتال باعث افزایش سودآوری استخراج میشود.
- سختی شبکه: افزایش سختی شبکه باعث کاهش سودآوری استخراج میشود، زیرا رقابت برای استخراج بلاکها بیشتر میشود.
- هزینه برق: هزینه برق یکی از مهمترین عوامل در سودآوری استخراج است. هرچه هزینه برق کمتر باشد، سودآوری بیشتر است.
- هزینه سختافزار: هزینه خرید و نگهداری سختافزار استخراج نیز باید در محاسبه سودآوری در نظر گرفته شود.
- بازدهی سختافزار: سختافزارهای مختلف بازدهی متفاوتی دارند و بازدهی بالاتر به معنای سودآوری بیشتر است.
بهترین روش برای استخراج ارزهای دیجیتال چیست؟
بهترین روش برای استخراج ارزهای دیجیتال به نوع ارز دیجیتال و میزان سرمایه و دانش فنی شما بستگی دارد.
- برای ارزهای PoW (مانند بیتکوین و برخی آلتکوینها): استفاده از سختافزارهای تخصصی (ASIC یا GPU) و عضویت در استخرهای استخراج (Mining Pools) معمولاً بهترین روش است.
- برای ارزهای PoS (مانند اتریوم): استیکینگ ارز دیجیتال از طریق استیکینگ انفرادی، تجمیعی یا صرافی بهترین روش مشارکت در شبکه و کسب پاداش است.
آیا استخراج ارز دیجیتال در خانه سودآور است؟
استخراج ارز دیجیتال در خانه میتواند سودآور باشد، اما به عوامل مختلفی بستگی دارد. برای استخراج سودآور در خانه، باید به موارد زیر توجه کنید:
- انتخاب ارز دیجیتال مناسب: ارز دیجیتالی را انتخاب کنید که استخراج آن با سختافزار شما سودآور باشد.
- بهینهسازی مصرف برق: سعی کنید از سختافزارهای کممصرف استفاده کنید و تنظیمات آنها را برای کاهش مصرف برق بهینه کنید.
- مدیریت گرما و صدا: سختافزارهای استخراج گرما و صدای زیادی تولید میکنند، بنابراین باید به فکر تهویه مناسب و کاهش صدا باشید.
- محاسبه دقیق سودآوری: قبل از شروع استخراج، حتماً سودآوری را با توجه به هزینههای خود (برق، سختافزار، اینترنت و غیره) به دقت محاسبه کنید.
دیدگاهتان را بنویسید